Onze belangrijkste taak vandaag (vrijdag) was het kopen van Nepalese SIM-kaarten om in contact met de buitenwereld te kunnen blijven als we morgen Kathmandu verlaten. We gingen, met paspoort en pasfoto’s, naar het hoofdkantoor van NCell. Een uiterst vriendelijke dame vertelde ons, nadat ze Jetze’s Blackberry en mijn Galaxy gezien had, dat ik niet moest bellen maar een data-SIM moest kopen en Jetze wel kon bellen, maar dan niet direct.Een minuut bellen met NL kost wel NR32 (minder dan 3 cent…) veel te duur. We vullen de formulieren in, inclusief de namen van onze vaders en grootvaders, onze echtgenoten, plakken onze pasfoto’s erop en zetten zowel een linker als ook rechterduimafdruk, en kunnen daarmee voor 99 roepies(minder dan een euro) de kaarten kopen. Dan staat er wel gelijk 50 roepie aan beltegoed op. Aan een derde loket laden we op. De knappe juffrouw adviseert de grootste kaart: 20000 Mb voor NR 4600 (42euro voor 20 Gb !). Vervolgens stelt ze keurig m’n telefoon helemaal opnieuw in en drukt me op het hart zoveel mogelijk gebruik te maken van gratis WiFi en de ontvangst uit te zetten zodra het maar kan om tegoed te sparen. Van zoveel klantgerichtheid kan de KPN nog heel veel leren… Zeer tevreden nemen Jetze en ik Namgya mee naar de Garden of Dreams voor een zonovergoten lunch op het terras.