Peter Boogaard

Peter Boogaard op de top van de Piz Bernina

Na zo’n 30 jaar bergsport durf ik wel te beweren dat het een enigszins uit de hand gelopen hobby is. Ik ben actief in de NKBV, zowel in de Regio Rijnland, waar ik fungeer als Leercoach, als op landelijk niveau, waar ik zomers als Alpien Instructeur  bergsport-cursussen geef  (met name in het jeugd-programma). Verder ga ik met enige regelmaat naar de Alpen met vrienden of met m’n oudste zoon (inmiddels 20 jaar en een kop groter dan ik) om vierduizenders te scoren. In het dagelijks leven ben ik, behalve getrouwd met Aly en vader van twee zoons en een dochter, werkzaam bij Shell als toxicoloog. Voor het laatste reis ik veel en ik combineer dat waar mogelijk met wat klimmen. Op die manier heb ik mooie toppen in de Andes en de Rockies kunnen klimmen, bv. een paar jaar geleden in het voorjaar de Longs Peak (4346 m): m’n eerste solo-beklimming van een vierduizender. Foto’s zijn o.a. te zien op m’n facebook pagina: www.facebook.com/peter.j.boogaard. Na een succesvolle beklimming van de Elbrus (5642 m) met de groep van Wilco van Rooijen (Elbrus Xpedition 2007), heb ik de ambitie opgevat om alle Seven Summits te beklimmen. In 2009 heb ik de Denali (Mt McKinley) (6194 m) gedaan (www.thehighone.nl/), in 2010 de Aconcagua (6962 m) samen met Jetze, en in 2011 de Mount Vinson (4982 m). Hopelijk wordt de Everest expeditie net zo succesvol. Aan onze sherpa zal het niet liggen. Ik heb Namgya Sherpa op Antarctica ontmoet in Vinson Base Camp, waar hij jaarlijks werkt met ALE (www.facebook.com/namgya). Namgya heeft al 11 keer de Everest beklommen, waarvan een keer, in 2004, zonder zuurstof (www.kanchenjungaadventure.com).

Jetze Tjalma

Jetze Tjalma op de top van de Piz Bernina

Mijn eerst top was pas in 2000, met Peter. Dat was de Grande Casse in de Vanoise, Frankrijk. Gewoon in spijkerbroek en met gehuurde crampons.

Wel had ik de jaren daarvoor veel aan bergwandelingen met mijn vrouw Hester en kinderen Margot en Gerrit gedaan. Pas later heb ik het bergbeklimmen echt opgepakt, door samen met Peter enkele 4000-ers te doen, al of niet in de winter (Piz Bernina 2006). De Aconcagua gaf de inspiratie te denken aan een 8000-er, en ja, waarom dan niet? Ik heb niet de ambitie om alle zeven te doen, maar de Elbrus, de Carstensz en de Denali droom ik van, de Kilimanjaro willen mijn vrouw en dochter meemaken.

Het leven staat een beetje in het teken van de voorbereidingen. Veel sporten, zoeken naar sponsors en herstellen van een sleutelbeenbreuk. Het is stimulerend te ervaren hoe mensen reageren, maar we zijn ons ook goed bewust van de risico’s. Daarover later meer. Ik ben mijn werkgever, ADSE in Hoofddorp ook dankbaar dat ik de gelegenheid krijg.