Sinds gisteren houden we rust in EBC om zuurstof en voedsel te bunkeren: van de met veel moeite gekweekte speklagen is inmiddels niets meer over ondanks Lunduks, Mingmu’s en Pemba’s niet aflatende pogingen ons continu vol te stoppen. Verder hebben we geen haast want we liggen voor op schema. Als we zonder problemen in kamp 3 kunnen slapen, zijn we klaar voor een toppoging. Vooralsnog ziet Namgya ons liever niet omhoog gaan: er zijn erg veel ijslawines in de Khumbu Icefall. We tellen er elke dag wel 2 tot 4. Eergisteren viel een enorme lawine vlak nadat we de gevaarlijkste zone verlaten hadden. Gelukkig waren er geen slachtoffers. Vanmorgen raakte echter een sherpa zwaargewond in een lawine en moest per helicopter gered worden. Namgya wil niet dat we in de ijsval komen todat alle vaste touwen en ladders hersteld zijn danwel nieuw aangebracht zijn.